لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1624

1. دار ازان چوب به پیش ره منصور گذاشت

2. که قدم از ره باریک ادب دور گذاشت

3. این همان جلوه حسن است که چون ساقی شد

4. داغ بی حوصلگی بر جگر طور گذاشت

5. لب ببند از سخن حق که همین گستاخی

6. بالش دار به زیر سر منصور گذاشت

7. وادی عشق چه وادی است که با آن وسعت

8. پای باید همه جا بر کمر مور گذاشت

9. کلک صائب نشود کندرو از طعنه خصم

10. نتوان اره به فرق شجر طور گذاشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رفته پایم به گل از پرتو چشم تر خویش
* نخل شمعم که بود ریشه من در سر خویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* کسی نیک بیند به هر دو سرای
* که نیکی رساند به خلق خدای
شعر کامل
سعدی
* به وصلش تا رسم صد بار بر خاک افکند شوقم
* که نو پروازم و شاخ بلندی آشیان دارم
شعر کامل
نظیری نیشابوری