لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1634

1. هر که باریک شد از فکر، توانایی یافت

2. هر که افتاد ز پا، پنجه گیرایی یافت

3. بی تعلق گذر از عالم (و) جاویدان باش

4. هر که چون مهر بدر رفت مسیحایی یافت (کذا)

5. دیده مگشای که در بحر پر آشوب جهان

6. هر که پوشید نظر گوهر بینایی یافت

7. هند را چون نستایم، که درین خاک سیاه

8. شعله شهرت من جامه رعنایی یافت

9. حق نه آن است که عاشق نبود بر مرکز

10. هر که آراسته گردید تماشایی یافت

11. چون نسوزد جگر از داغ ندامت صائب؟

12. کآنچه می جست دلم، لاله صحرایی یافت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از رخ و زلفین او شطرنج بازی کرده‌ام
* زان که زلفش ساج بود روی او چون عاج بود
شعر کامل
سنایی
* همراه خود نسیم صبا می برد مرا
* یا رب چو بوی گل به کجا می برد مرا؟
شعر کامل
رهی معیری
* ضرورتست که عهد وفا به سر برمت
* و گر جفا به سر آید هزار چندینم
شعر کامل
سعدی