صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1697

1. نه انجم است که زینت فروز نه فلک است

2. که بر صحیفه افلاک، نقطه های شک است

3. تغافلی که به حال کسی بود مخصوص

4. هزار بار به از التفات مشترک است

5. حریف ناله نه ای، در گذر ز صحبت من

6. که ماجرای من و وصل، آتش و نمک است

7. به هوش باش نسازی طعام خود را شور

8. که شعر همچو طعام، استعاره چون نمک است

9. همین خط است که باطل ز حق جدا سازد

10. وگرنه حسن زن و مرد، هر دو مشترک است

11. کلام خویش به هر بیخرد مخوان صائب

12. سخن وظیفه جان است و روزی ملک است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پای رفتن از حریم او کجا دارد سپند؟
* در تماشاگاه او پا در حنا دارد سپند
شعر کامل
صائب تبریزی
* حسن بالای چو سروش ز خرامیدن و خواب
* طعنه بر قامت شمشاد و صنوبر زده بود
شعر کامل
اوحدی
* به مجمعی که درآیند شاهدان دو عالم
* نظر به سوی تو دارم غلام روی تو باشم
شعر کامل
سعدی