لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1713

1. فراغ بال طمع کردن از فلک خام است

2. که فلس ماهی این بحر حلقه دام است

3. مرو ز میکده بیرون، که در جهان خراب

4. ز روزنی که نسیمی به دل خورد جام است

5. صفای وقت ز صافی کشان مجو زنهار

6. که این وظیفه رندان دردی آشام است

7. ز تازه رویی جاوید می توان دانست

8. که سرو فارغ از اندیشه سرانجام است

9. نصیب پاک دهانان بود حلاوت عیش

10. شکر ز چرب زبانی حصار بادام است

11. چه لازم است قفس را شکسته دل کردن؟

12. ترا که وقت پرواز تا لب بام است

13. به لب خموش و به دل باش صد زبان صائب

14. که شکر نعمت ظاهر تمام ابرام است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تا شانه صفت چنگ زدم بر سر زلفت
* گه عقده گشاینده گهی نافه فروشم
شعر کامل
فروغی بسطامی
* همت بلنددار که با همت بلند
* هر جا روی به توسن گردون سواره ای
شعر کامل
صائب تبریزی
* دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید
* هیهات که رنج تو ز قانون شفا رفت
شعر کامل
حافظ