صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1713

1. فراغ بال طمع کردن از فلک خام است

2. که فلس ماهی این بحر حلقه دام است

3. مرو ز میکده بیرون، که در جهان خراب

4. ز روزنی که نسیمی به دل خورد جام است

5. صفای وقت ز صافی کشان مجو زنهار

6. که این وظیفه رندان دردی آشام است

7. ز تازه رویی جاوید می توان دانست

8. که سرو فارغ از اندیشه سرانجام است

9. نصیب پاک دهانان بود حلاوت عیش

10. شکر ز چرب زبانی حصار بادام است

11. چه لازم است قفس را شکسته دل کردن؟

12. ترا که وقت پرواز تا لب بام است

13. به لب خموش و به دل باش صد زبان صائب

14. که شکر نعمت ظاهر تمام ابرام است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین
* کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس
شعر کامل
حافظ
* انگور نشد غورۀ ماخام سرشتان
* از تاک بریدیم و به مینا نرسیدیم
شعر کامل
حزین لاهیجی
* نیست ممکن از زبان خوش کسی نقصان کند
* چرب نرمی غوطه در شکر دهد بادام را
شعر کامل
صائب تبریزی