صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1748

1. ز بس به کشتن من تیغ مایل افتاده است

2. هزار مرتبه در پای قاتل افتاده است

3. چو گردباد به گرد سر زمین گردم

4. که به افتادگی من مقابل افتاده است

5. به بال همت گردون نورد من بنگر

6. به این مبین که مرا رخت در گل افتاده است

7. هزار مرحله از کعبه است تا در دل

8. دلت خوش است که بارت به منزل افتاده است

9. غرض ز صحبت دریا کشاکش است چو موج

10. وگرنه گوهر تمکین به ساحل افتاده است

11. زبان شمع مگر مصرعی ز صائب خواند؟

12. که باز شور قیامت به محفل افتاده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دی شد و بهمن گذشت فصل بهاران رسید
* جلوه گلشن به باغ همچو نگاران رسید
شعر کامل
مولوی
* رفتی و همچنان به خیال من اندری
* گویی که در برابر چشمم مصوری
شعر کامل
سعدی
* ز راه نسبت هر روح با روح
* دری از آشنایی هست مفتوح
شعر کامل
وحشی بافقی