صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1752

1. ز خاک همچون هدف هر که سر برآورده است

2. به جرم سرکشی از تیر پر برآورده است

3. دلم چو برگ خزان دیده باز می لرزد

4. که آه سرد دگر از جگر برآورده است؟

5. تو چون ز خویش توانی برآمد ای زاهد؟

6. که زهد خشک به روی تو در برآورده است

7. ز غیرت لب لعل تو آه سرد کشد

8. نه رشته است که سر از گهر برآورده است

9. که کرده است ز دل دست آرزو کوتاه؟

10. که این سفینه ز موج خطر برآورده است؟

11. فغان که حسن گلوسوز حرف، چون طوطی

12. مرا ز خامشی چون شکر برآورده است

13. ترا که بال و پری هست سیر کن صائب

14. که پای خفته مرا از سفر برآورده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پیر کنعان با که گیرد اُنس در بیت الحزن
* بوی یوسف را نمی یابد ز فرزندی دگر
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب
* جمله می‌داند خدای حال گردان غم مخور
شعر کامل
حافظ
* خطی دارد زمشک ناب ‌گرد ارغوان پیدا
* دلی دارد چو سنگ سخت زیر پرنیان‌ پنهان
شعر کامل
امیر معزی