صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 222

1. می کند عشق گران تمکین، سبک جانانه را

2. شمع می گردد در اینجا گرد سر پروانه را

3. کعبه را ده روز در سالی بود هنگامه گرم

4. موسم خاصی نباشد زایر بتخانه را

5. عشق عالمسوز دل را از زمین گیری رهاند

6. سوختن شد باعث نشو و نما این دانه را

7. همچو مسجد چشم بر راه چراغ وقف نیست

8. باده روشن چراغان می کند میخانه را

9. تشنه چشمان را نسازد سیر الوان نعم

10. نیست از کیفیت می نشأه ای پیمانه را

11. از جگرداری گل بی خار گردد خارزار

12. از نیستان نیست پروا جرأت شیرانه را

13. این زمان رطل گران من بود هر قطره می

14. می کشیدم من که چون مینا به سر میخانه را

15. از جمال حور و غلمان چشم حق بین بسته اند

16. زال دنیا چون فریبد همت مردانه را؟

17. خون رحمت را نهال خشک می آرد به جوش

18. می کند تر دست، زلف یار آخر شانه را

19. می زداید زنگ کلفت از دل عشاق، عشق

20. نیست غیر از داغ صائب روزن این غمخانه را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گلی کان پایمال سرو ما گشت
* بود خاکش ز خون ارغوان به
شعر کامل
حافظ
* با کهنسالان مکن ای نوجوان کاوش که هست
* آتشی پوشیده در مغز چنار سالدار
شعر کامل
صائب تبریزی
* وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها
* بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها
شعر کامل
سعدی