صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 222

1. می کند عشق گران تمکین، سبک جانانه را

2. شمع می گردد در اینجا گرد سر پروانه را

3. کعبه را ده روز در سالی بود هنگامه گرم

4. موسم خاصی نباشد زایر بتخانه را

5. عشق عالمسوز دل را از زمین گیری رهاند

6. سوختن شد باعث نشو و نما این دانه را

7. همچو مسجد چشم بر راه چراغ وقف نیست

8. باده روشن چراغان می کند میخانه را

9. تشنه چشمان را نسازد سیر الوان نعم

10. نیست از کیفیت می نشأه ای پیمانه را

11. از جگرداری گل بی خار گردد خارزار

12. از نیستان نیست پروا جرأت شیرانه را

13. این زمان رطل گران من بود هر قطره می

14. می کشیدم من که چون مینا به سر میخانه را

15. از جمال حور و غلمان چشم حق بین بسته اند

16. زال دنیا چون فریبد همت مردانه را؟

17. خون رحمت را نهال خشک می آرد به جوش

18. می کند تر دست، زلف یار آخر شانه را

19. می زداید زنگ کلفت از دل عشاق، عشق

20. نیست غیر از داغ صائب روزن این غمخانه را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون آب روی لاله و گل فیض حسن توست
* ای ابر لطف بر من خاکی ببار هم
شعر کامل
حافظ
* چگونه پیش تو ناید پری به شاگردی
* که مو به موی تو در علم غمزه استاد است
شعر کامل
فروغی بسطامی
* چو درخت قامتش دید صبا به هم برآمد
* ز چمن نرست سروی که ز بیخ برنکندش
شعر کامل
سعدی