صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2462

1. عاقبت در سینه ام دل از تپیدن بازماند

2. بس که پر زد درقفس این مرغ از پرواز ماند

3. سوختم و زخاطرم زنگ کدورت برنخاست

4. رفت خاکستر به باد، آیینه بی پرداز ماند

5. خامشی بند زبان حرف سازان می شود

6. از لب پیمانه خونها در دل غماز ماند

7. رفت ایام شباب و خار خار او نرفت

8. مشت خاشاکی زسیل نوبهاران بازماند

9. مرد حق را چون شناسد زاهد خودناشناس؟

10. چون رسد در دیگری هر کس که از خود بازماند؟

11. پیش زلف افکند دل را چون نگاهش صید کرد

12. قسمت صیاد گردد هر چه از شهباز ماند

13. ناخنی بر دل نزد ما را درین عالم کسی

14. نغمه محجوب ما در پرده این سازماند

15. از زبان نرم خاکستر بر آتش دست یافت

16. شمع از آتش زبانی در دهان گاز ماند

17. خامشی صائب کلید بستگیهای دل است

18. بلبل ما در قفس از شعله آواز ماند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* کجا سر پنجۀ من شانۀ زلف تو خواهد شد؟
* که این دولت نصیب بخت شمشاد است می دانم
شعر کامل
حزین لاهیجی
* هزار گونه ادب جان ز عشق آموزد
* که آن ادب نتوان یافتن ز مکتب‌ها
شعر کامل
مولوی
* معلم، غالبا، امروز درس عشق می‌گوید
* که در فریاد می‌بینیم طفلان را به مکتب‌ها
شعر کامل
هلالی جغتایی