صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2493

1. در سر پرشور ما تا رنگ سودا ریختند

2. لاله ها پیمانه خود را به صحرا ریختند

3. من کشیدم بی تأمل باده منصور را

4. ورنه صدبار این می از ساغر به مینا ریختند

5. شعله شوق مرا شد بال پرواز دگر

6. هر خس و خاری که در راه تماشا ریختند

7. ظرف داغ آتشین عشق، گردون را نبود

8. عاقبت این طشت آتش بر سر ما ریختند

9. هر که از نخل تمنا روزه مریم گرفت

10. نقل انجم در گریبانش چو عیسی ریختند

11. کوری چشم حسودان بینش ما شد زیاد

12. همچو آتش خار اگر در دیده ما ریختند

13. از دورنگیها که پنهان داشت دوران در لباس

14. جرعه ای در دامن گلهای رعنا ریختند

15. ریخت آخر غمزه یوسف به تیغ انتقام

16. مصریان خونی که در جام زلیخا ریختند

17. بر سر هر خار و خس چون موج می لرزد دلش

18. هر که را چون بحر، گوهر در ته پا ریختند

19. همت ما بود عالی، ورنه در روز ازل

20. حاصل کونین را در دامن ما ریختند

21. صائب آن روزی که رنگ نوبهاران خام بود

22. در قدح چون لاله ما را درد سودا ریختند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عقل را با عشق خوبان طاقت سرپنجه نیست
* با قضای آسمانی برنتابد جهد مرد
شعر کامل
سعدی
* تیره روزان جهان را به چراغی دریاب
* تا پس از مرگ ترا شمع مزاری باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* حسن بالای چو سروش ز خرامیدن و خواب
* طعنه بر قامت شمشاد و صنوبر زده بود
شعر کامل
اوحدی