صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 251

1. تن به بیماری دهد چشمش پی تسخیر ما

2. لنگ سازد خویش را آهوی آهوگیر ما

3. خانه ما در ره سیلاب اشک افتاده است

4. حیف از اوقاتی که گردد صرف در تعمیر ما

5. راه زلف او به طی کردن نمی آید به سر

6. ورنه کوتاهی ندارد طره شبگیر ما

7. آب می گردیم اگر بر روی ما آری گناه

8. بگذر ای پیر مغان دانسته از تقصیر ما

9. خاک راه انگار و درد جرعه ای بر ما بریز

10. گرد خجلت را بشو از چهره تقصیر ما

11. همچو زخم تازه خون گردد روان از جوی شیر

12. بیستون را بر کمر آید اگر شمشیر ما

13. بس که صائب شد خطا از صید و بر خارا نشست

14. خنده دندان نما زد اره بر شمشیر ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* من ار چه حافظ شهرم جوی نمی‌ارزم
* مگر تو از کرم خویش یار من باشی
شعر کامل
حافظ
* توشهٔ بخل میندوز که دو دست و غبار
* سوزن کینه مپرتاب که خنجر گردد
شعر کامل
پروین اعتصامی
* رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
* وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید
شعر کامل
حافظ