صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2617

1. جان مشتاقان غبار جسم را صرصر بود

2. زودتر آخر شود شمعی که روشنتر بود

3. مردم کوته نظر در انتظار محشرند

4. دیده روشندلان آیینه محشر بود

5. باد هستی را زسر بیرون کن از طوفان مترس

6. بادبان چون جمع سازد خویش را لنگر بود

7. پرده امید باشد ناامیدیهای ما

8. خیمه تبخاله ما بر لب کوثر بود

9. در زمان ما که بیمهری قیامت می کند

10. دامن مادر به طفلان دامن محشر بود

11. بیشتر شکرلبان عهد دشمن پرورند

12. ورنه از خط نسبت طوطی چرا کمتر بود؟

13. نیست صائب راه بر افلاک جان تیره را

14. قسمت خاک است هر دردی که در ساغر بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ما سبکروحان به بوی سیب غبغب زنده ایم
* سبزه ما آب از چاه زنخدان می کشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* خبر ز تلخی آب بقا کسی دارد
* که همچو خضر گرفتار عمر جاویدست
شعر کامل
صائب تبریزی
* سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
* مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
شعر کامل
سعدی