لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2648

1. در چمن چون حرف آن بالای موزون می رود

2. سرو چون دزدان ز راه آب بیرون می رود

3. دیده اهل بصیرت کاروانگاه بلاست

4. هر که زخمی می خورد، از چشم ما خون می رود

5. عشق بالا دست از معشوق دامن می کشد

6. ناقه لیلی عبث دنبال مجنون می رود

7. دانه ای در صیدگاه عشق بی رخصت مچین

8. کز بهشت آدم به یک تقصیر بیرون می رود

9. آهوانش در سواد چشم خود جا می دهند

10. هر که صائب از سواد شهر بیرون می رود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* با کمال تو فلک یک نقطه است
* با وقار تو زمین یک خردل
شعر کامل
انوری
* مگر فلک ز شفق دست در حنا دارد
* که عقده ای نگشاید ز رشته کارم
شعر کامل
صائب تبریزی
* سخن را روی گرم از قید خاموشی برون آرد
* سپند از آتش سوزان بلند آواز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی