صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2714

1. روح چون تن پرور افتد عاقبت تن می شود

2. آب در آهن چو لنگر کرد آهن می شود

3. عشق چون خورشید بر ذرات باشد مهربان

4. عید پروانه است هر شمعی که روشن می شود

5. میوه شیرین اگر پیدا شود در سرو و بید

6. عافیت پیدا درین فیروزه گلشن می شود

7. تیره بختی کار صیقل می کند با اهل دل

8. اختر آیینه روشندل ز گلخن می شود

9. می شود ابر بلا دست حمایت بر سرم

10. بر چراغ بخت من فانوس دامن می شود

11. عشق شورانگیز غفلت را ز سر وا می کند

12. بیقراری خواب سنگین را فلاخن می شود

13. گر کنم پهلو تهی صائب ز زاهد دور نیست

14. هر که با کودن نشیند زود کودن می شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هرکس زخوان قسمت خود رزق می خورد
* از کم بضاعتی خجل ازمیهمان مباش
شعر کامل
صائب تبریزی
* خون ما افتادگان را کی توان پامال کرد؟
* خونبهای شبنم از خورشید می گیریم ما
شعر کامل
صائب تبریزی
* چه لطیفست قبا بر تن چون سرو روانت
* آه اگر چون کمرم دست رسیدی به میانت
شعر کامل
سعدی