صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2742

1. چشم او تعلیم رم کردن به آهو می دهد

2. غمزه او تیغ بیباکی به ابرو می دهد

3. در دل شب می توان گل چید از گلزار فیض

4. آفتابی شد چو رنگ گل، کجا بو می دهد؟

5. دیده رسوانگاهان پرده از کارت کشید

6. این سزای آن که هر آیینه را رو می دهد

7. تلخ کردن لب به دشنام هوسناکان چرا؟

8. خیره چشمان را سزا آن چین ابرو می دهد

9. این غزل در جلوه برقی به صائب جلوه کرد

10. اینقدر توفیق، موزونان که را رو می دهد؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پس از مرگ از زمین مرقدم مردم گیا روید
* مرا هرگز نسازد خاک پنهان، دانۀ عشقم
شعر کامل
حزین لاهیجی
* ماه فروماند از جمال محمد
* سرو نباشد به اعتدال محمد
شعر کامل
سعدی
* در قیامت می شود شیرین، زبان در کام ما
* تلخی بادام ما را شور محشر می برد
شعر کامل
صائب تبریزی