صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 279

1. گر به ظاهر چون لب پیمانه خاموشیم ما

2. از ته دل چون خم سربسته در جوشیم ما

3. گر در آن محراب ابرو نیست ما را راه حرف

4. از دعاگویان آن صبح بناگوشیم ما

5. از نسیمی می شود بنیاد ما زیر و زبر

6. بحر هستی را حباب خانه بر دوشیم ما

7. رزق ما از شهد چون زنبور غیر از نیش نیست

8. ورنه این میخانه را صهبای سرجوشیم ما

9. از دل روشن رگ خواب جهان در دست ماست

10. گر به ظاهر همچو چشم یار مدهوشیم ما

11. نعل وارونی بود خمیازه آغوش ما

12. ورنه همچون موج با دریا هم آغوشیم ما

13. گر چه فانوس خیالیم این زمان صائب ز فکر

14. چشم تا بر هم زنی، خواب فراموشیم ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بود از موی سفید امید بیداری مرا
* بالش پرگشت آن هم بهر خواب غفلتم
شعر کامل
صائب تبریزی
* فصل بهار تازه و نوروز دلفریب
* همبوی مشک باد و زمین پر ز بوی بان
شعر کامل
فرخی سیستانی
* گر دست دهد دامن آن سرو روانم
* آزاد شود دل ز غم هر دو جهانم
شعر کامل
فروغی بسطامی