لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2866

1. مگر قسمت مرا زان تیغ زخمی تازه می گردد؟

2. که زخم کهنه ام بی بخیه از خمیازه می گردد

3. بساط پرتو خورشید و مه برچیده خواهد شد

4. به این دستور اگر حسن تو بی اندازه می گردد

5. مکن از ماندگی اندیشه، پا مردانه در ره نه

6. که از صدق طلب سنگ نشان جمازه می گردد

7. زجمعیت پریشان می شوم، سی پاره را مانم

8. زهم پاشیدن صحبت مرا شیرازه می گردد

9. مکن زنهار دور از آستان خویش صائب را

10. که از بلبل گلستان صاحب آوازه می گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* غرض از کون تو بودی که ز پروردن نخل
* گرچه از خار گذر نیست غرض هم رطبست
شعر کامل
انوری
* دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
* سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم
شعر کامل
حافظ
* گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
* کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن
شعر کامل
حافظ