صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2920

1. مرا خرسندی از سامان دنیا محتشم دارد

2. دل خرسند هر کس دارد از دنیا چه غم دارد؟

3. نمی گردد به خاطر هیچ کس را فکر برگشتن

4. چه خاک دلنشین است این که صحرای عدم دارد

5. سبکسیری که چون تیرش زبان و دل یکی باشد

6. به هر جانب که رو آرد گشایش در قدم دارد

7. شکست از صبح صادق فوج شب با آن گرانسنگی

8. حذر کن از صفی کز راستی با خود علم دارد

9. نمی سازد به خون خویش رنگین دست و تیغی را

10. چه لذت از حیات خویشتن صید حرم دارد؟

11. میان خواب و بیداری زمانی هست عارف را

12. که هم فیض دل شب، هم صفای صبحدم دارد

13. کجی نبود صراط المستقیم عشق را صائب

14. به قدر پیچ و تاب رهرو این ره پیچ و خم دارد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از صحبت مردم دل ناشاد گریزد
* چون آهوی وحشی که ز صیاد گریزد
شعر کامل
رهی معیری
* تو مرد صحبت دل نیستی، چه می دانی
* که سر به جیب کشیدن چه عالمی دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ریشه نخل کهنسال از جوان افزون ترست
* بیشتر دلبستگی باشد به دنیا پیر را
شعر کامل
صائب تبریزی