صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3017

1. زشوق عالم بالا روان با تن نمی سازد

2. به پای کاروانی بوی پیراهن نمی سازد

3. زخواب آلودگی روح تو در جسم است پا برجا

4. که چون بیدار گردد پای با دامن نمی سازد

5. ترا دل مانده در قید تن از آلوده دامانی

6. وگرنه دانه چون شد پاک با خرمن نمی سازد

7. مدار از دولت دنیای دون چشم وفاداری

8. که خورشید سبک جولان به یک روزن نمی سازد

9. به تن جان گرامی در قیامت می کند رجعت

10. گسستن رشته را غافل ازین سوزن نمی سازد

11. زتن وحشت کند صائب چو دل گردید نورانی

12. که چون آیینه روشن گشت با گلخن نمی سازد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زشمع انجمن آموز آیین وفاداری
* که تا دارد نفس بر تربت پروانه می سوزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* من ندارم طالع از مقصود، ورنه بارها
* گل ز مستی تکیه بر زانوی بلبل کرده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* خواهم از تیغت پس از قتل استخوان خود قلم
* تا کنم شرح غمت بر لوح خاک خود رقم
شعر کامل
جامی