لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3144

1. به دور خط زشرم آن لعل جان پرور برون آمد

2. زجذب طوطیان از بند نی، شکر برون آمد

3. زخط عالم سیه شد در نظر آن خال موزون را

4. سرآید عمر موری را که بال و پر برون آمد

5. نگاهش تا زمژگان تاخت بیرون سوخت عالم را

6. عجب آتش عنانی از صف محشر برون آمد

7. نه امروز از خرابات مغان مخمور می آیم

8. مکرر ساغرم لب تشنه از کوثر برون آمد

9. چو قسمت نیست، از اقبال کاری برنمی آید

10. زظلمت با دهان خشک اسکندر برون آمد

11. مگردان روی از بخت سیه گر بینشی داری

12. که اخگر شسته رو از زیر خاکستر برون آمد

13. زفکر عاقبت دریای خون شد قطره ام صائب

14. که از بحر صدف می بایدم گوهر برون آمد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ظاهر قرآن چو شخص آدمیست
* که نقوشش ظاهر و جانش خفیست
شعر کامل
مولوی
* بس که بر نالهٔ دل گوش ندادی آخر
* هم دل از نالهٔ و هم ناله ز تاثیر افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* زعشق لاله رویان داغ جانسوزی است عاشق را
* که سردیهای دوران مرهم کافور می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی