صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3203

1. نفس از سینه ام از بس به خون آغشته می آید

2. سخن از لب مرا بیرون چو خون از کشته می آید

3. ز اشک و آه مگسل گردل روشن طمع داری

4. که نبض آن گهر در کف ازین سررشته می آید

5. شود صاحب بصیرت هر که پوشد دیده از دنیا

6. گشاد این حباب از چشم بر هم هشته می آید

7. بلای آسمان را از که می آید عنا نداری؟

8. که پرزورست سیلی کز فراز پشته می آید

9. مظفر می شود هر کس زدنیا روی گردان شد

10. درین پیکار فتح از لشکر برگشته می آید

11. کدامین شاخ گل دامن کشان زین بزم بیرون شد؟

12. که بوی گل به مغزم از چراغ کشته می آید

13. کدامین دل زپیچ و تاب گردیده است خون یارب؟

14. که باد امروز از زلفش به خون آغشته می آید

15. چه نقش تازه ای بر آب زد بیرحمیش صائب؟

16. کز آن کو، نامه بر با نامه ننوشته می آید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* کسی که عیب ترا پیش چشم بنگارد
* ببوس دیده او را که بر تو حق دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* آنچه دیدی بر قرار خود نماند
* وینچه بینی هم نماند بر قرار
شعر کامل
سعدی
* بیابان قناعت وسعتی دارد که هر موری
* نمی داند کم از ملک سلیمان چشم تنگش را
شعر کامل
صائب تبریزی