لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3284

1. آدمی پیر چو شد حرص جوان می گردد

2. خواب در وقت سحرگاه گران می گردد

3. آسمان در حرکت از نظر روشن ماست

4. آب از قوت سرچشمه روان می گردد

5. رای روشن ز بزرگان کهنسال طلب

6. آبها صاف در ایام خزان می گردد

7. طالب خلق اگر گوشه عزلت گیرد

8. همچو دامی است که در خاک نهان می گردد

9. رتبه عشق به تدریج بلندی گیرد

10. باده چون کهنه شود نشأه جوان می گردد

11. آسمان خاک ره مردم بی آزارست

12. گرگ در گله این قوم شبان می گردد

13. هر که را تیغ زبان نیست به فرمان صائب

14. عاقبت کشته شمشیر زبان می گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شانه شمشاد را دست نگارین می کند
* بس که در زلف گرهگیر تو دلها خون شده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* باد صبا باز وزان شد به باغ
* بر گل و گلزار وزیدن گرفت
شعر کامل
مولوی
* روشنی روز تویی شادی غم سوز تویی
* ماه شب افروز تویی ابر شکربار بیا
شعر کامل
مولوی