لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3353

1. رخنه هایی که مرا در جگر آن مژگان کرد

2. زرهی نیست که بتوان به قبا پنهان کرد

3. این طراوت که گل روی ترا داده خدا

4. می تواند نفس سوخته را ریحان کرد

5. گوی خورشید به خون دست ز آسایش شست

6. حسن روزی که سر زلف ترا چوگان کرد

7. سرمه خامشی طوطی گویا گردید

8. بس که نظاره او آینه را حیران کرد

9. تخم امید من از سعی فلک سبز نشد

10. دانه سوخته خون در جگر دهقان کرد

11. هیچ جا زیر فلک قابل آرام نبود

12. این صدف گوهر محبوس مرا غلطان کرد

13. غوطه در خون شفق زد ز ندامت صائب

14. هر که چون صبح لبی زیر فلک خندان کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر ز چین آشوب برخیزد عجب نبود که باز
* بر سر زلف تو افتاده‌ست چین تازه‌ای
شعر کامل
فروغی بسطامی
* نیکخواهانم نصیحت می‌کنند
* خشت بر دریا زدن بی‌حاصلست
شعر کامل
سعدی
* بی تو، ای گل، سر گلگشت چمن نیست مرا
* که تماشای گلستان شما خوش باشد
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی