صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 34

1. حسن بی پروا به فرمان هوس باشد چرا؟

2. برق عالمسوز در زنجیر خس باشد چرا

3. باده پر زور، کار سنگ با مینا کند

4. مست را اندیشه از بند عسس باشد چرا

5. تا هوا ابر و چمن پر گل بود، از زهد خشک

6. آدمی در چار دیوار قفس باشد چرا

7. دامن غواص پر گوهر شد از پاس نفس

8. اینقدر غافل کس از پاس نفس باشد چرا

9. تا به خاموشی توان سنگ نشان گشتن، کسی

10. در قطار هرزه نالان چون جرس باشد چرا

11. تا کسی دریا تواند گشتن از ترک هوا

12. چون حباب پوچ در بند نفس باشد چرا

13. آن که کوه قاف چون عنقا بود یک لقمه اش

14. بر سر خوان ها طفیلی چون مگس باشد چرا

15. این جواب آن غزل صائب که می گوید حکیم

16. تا نفس باشد، کسی بی همنفس باشد چرا؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چه محو ناخدا گردیده ای، ای از خدا غافل؟
* ندارد این سفر باد مرادی غیر یاربها
شعر کامل
صائب تبریزی
* نفسی بیا و بنشین سخنی بگوی و بشنو
* که قیامتست چندان سخن از دهان خندان
شعر کامل
سعدی
* غنچه را پیش دهان تو صبا خندان یافت
* آنچنان بر دهنش زد که دهن پر خون شد
شعر کامل
سلمان ساوجی