صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3549

1. هرکه خامش شود از حادثه آزاد بود

2. خنده کبک دلیل ره صیاد بود

3. ده زبانی به بلای سیهت اندازد

4. لوح تعلیم بس از شانه شمشاد بود

5. دست گردون پر و بالم شکند چون جوهر

6. اگر آرامگهم بیضه فولاد بود

7. داغ رشک است که در خون جگر غوطه زده است

8. این نه لاله است که بر تربت فرهاد بود

9. چون صبا گرد سراپای چمن گردیدم

10. غنچه ای نیست که نیمی ز دلش شاد بود

11. صائب از طبع خدا داد جهان گلشن ساخت

12. چشم بد دور ز حسنی که خداداد بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صبح بیداری شود گفتم مرا موی سفید
* من چه دانستم که خواهد پنبه گوشم شدن
شعر کامل
صائب تبریزی
* وان قطرهٔ باران که برافتد به سمنبرگ
* چون نقطه سفیداب بود از بر طومار
شعر کامل
منوچهری
* از پیر گوشه گیری وسیر از جوان خوش است
* از تیر راستی و کجی از کمان خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی