صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 355

1. مهیا شو دلا در عشق انواع ملامت را

2. که سنگ کم نمی باشد ترازوی قیامت را

3. ازان پیوسته دارم بر جگر دندان نومیدی

4. که کافی نیست پشت دست من زخم ندامت را

5. چو خورشیدست پیدا راز عشق از سینه عاشق

6. نباشد نامه پیچیده، صحرای قیامت را

7. در آن گلشن که عمر باغبان از گل بود کمتر

8. زهی غافل که ریزد بر زمین رنگ اقامت را

9. نشان عشق را بگذار چون آتش به حال خود

10. که رسوایی شود از پوشش افزون این علامت را

11. کمان می کرد طوق قمریان را قد چون تیرش

12. اگر می دید سرو بوستان آن سرو قامت را

13. به نخل بارور سنگ از در و دیوار می بارد

14. اگر اهل دلی، آماده شو صائب ملامت را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دارم این یک چشمه کار از پیر کنعان یادگار
* چشم را از گریه در راه عزیزان باختن
شعر کامل
صائب تبریزی
* بید مجنونیم برگ ما زبان خامشی است
* گل بچین از برگ ما، احوال بار ما مپرس
شعر کامل
صائب تبریزی
* یک سینه بی داغ محال است گذارد
* این چهره چون لاله ستانی که تو داری
شعر کامل
صائب تبریزی