صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 355

1. مهیا شو دلا در عشق انواع ملامت را

2. که سنگ کم نمی باشد ترازوی قیامت را

3. ازان پیوسته دارم بر جگر دندان نومیدی

4. که کافی نیست پشت دست من زخم ندامت را

5. چو خورشیدست پیدا راز عشق از سینه عاشق

6. نباشد نامه پیچیده، صحرای قیامت را

7. در آن گلشن که عمر باغبان از گل بود کمتر

8. زهی غافل که ریزد بر زمین رنگ اقامت را

9. نشان عشق را بگذار چون آتش به حال خود

10. که رسوایی شود از پوشش افزون این علامت را

11. کمان می کرد طوق قمریان را قد چون تیرش

12. اگر می دید سرو بوستان آن سرو قامت را

13. به نخل بارور سنگ از در و دیوار می بارد

14. اگر اهل دلی، آماده شو صائب ملامت را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو بوسید پیکان سرانگشت اوی
* گذر کرد بر مهرهٔ پشت اوی
شعر کامل
فردوسی
* پریشان می تراود گفتگوی عشق از کلکم
* نهال خامه من بید مجنون است پنداری
شعر کامل
صائب تبریزی
* به رنگ و بوی جهان دل منه که وقت رحیل
* خزان نگار به دست چنار می بندد
شعر کامل
صائب تبریزی