صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3692

1. سخن ز لعل لبت آبدار می گردد

2. ز روی گرم تو شبنم شراب می گردد

3. اگر به آب رسانم بنای میکده را

4. همان سرم چو حباب از خمار می گردد

5. خراب صاف ضمیران کنج میکده ام

6. ز دود آینه شان بی غبار می گردد

7. چگونه خراب تواند فکند بستر ناز؟

8. درون پرده چشمی که خار می گردد

9. که کرد شعله گستاخ را به چوب، ادب؟

10. عبث مودب منصور، دار می گردد

11. گهر که چشم و چراغ دکان امکان است

12. به نیم ناز خریدار، خوار می گردد

13. ز بس که پاک سرشت اوفتاده ام صائب

14. گهر ز پاکی من شرمسار می گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* با کمال تو فلک یک نقطه است
* با وقار تو زمین یک خردل
شعر کامل
انوری
* گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
* کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن
شعر کامل
حافظ
* در نیابد حال پخته هیچ خام
* پس سخن کوتاه باید والسلام
شعر کامل
مولوی