صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3793

1. عنان آه چسان جسم ناتوان گیرد؟

2. چگونه مشت خسی برق را عنان گیرد؟

3. به آه داشتم امیدها، ندانستم

4. که این فلک زده هم رنگ آسمان گیرد

5. چه احتیاج کمندست در شکار ترا؟

6. که چشم شوخ تو نخجیر با کمان گیرد

7. ز شرم عشق همان حلقه برون درست

8. اگرچه فاخته بر سرو آشیان گیرد

9. مجو ز دولت نوکیسه چشم و دل سیری

10. که این هما ز دهان سگ استخوان گیرد

11. چو صبح، تیغ دو دم هرکه کار فرماید

12. امید هست که در یک نفس جهان گیرد

13. ز برق حادثه نتوان به ناتوانی جست

14. که آتش از شمع اول به ریسمان گیرد

15. اگر ز خویش تو پهلو تهی توانی کرد

16. چو ماه عید رکاب تو آسمان گیرد

17. چنین که نیست قرارش به هیچ جا صائب

18. عجب که شبنم ما رنگ بوستان گیرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گرچه دست سرو کوتاه است از دامان گل
* سرو بالایی که ما داریم سر تا پا گل است
شعر کامل
صائب تبریزی
* لقای تو چو نباشد بقای عمر چه سود
* پناه تو چو نباشد سپر چه سود کند
شعر کامل
مولوی
* نخل بند چمن حسن تو بر قدرت خویش
* آفرین کرد چو نخل قد دلجوی تو ساخت
شعر کامل
محتشم کاشانی