صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3881

1. قد تو سرو چمن را پیاده می داند

2. رخ تو چهره گل را گشاده می داند

3. کمان نرم ترا هر که چاشنی کرده است

4. کمان سخت فلک را کباده می داند

5. بودتمام به میزان عقل سنگ کسی

6. که ناقصان را برخود زیاده می داند

7. اگر به خاک برابر شود زبیقدری

8. سخن سوار فلک را پیاده می داند

9. به روی تلخ ز من هرکه بگذرد صائب

10. دل رمیده من جام باده می داند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از سرشک و از تپانچه چهرهٔ من شد چُنا‌نک
* گر ببیند باز نشناسد ز نیلوفر مرا
شعر کامل
امیر معزی
* برآی ای صبح مشتاقان اگر نزدیک روز آمد
* که بگرفت این شب یلدا ملال از ماه و پروینم
شعر کامل
سعدی
* آنچه دیدی بر قرار خود نماند
* وینچه بینی هم نماند بر قرار
شعر کامل
سعدی