صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3910

1. سمنبران که به لب آبدار چون گهرند

2. به چهره از جگر عاشقان برشته ترند

3. نظر سیاه مگردان به لاله رخساران

4. که برگریز دل ونوبهار چشم ترند

5. به آسیای فلک دانه ای نخواهد ماند

6. چنین که سنگدلان در شکست یکدیگرند

7. خبر ز خرده عیب نهان هم دارند

8. به قدر آنچه ز خود این گروه بیخبرند

9. نفس چو صبح نسازند زیر گردون راست

10. سبکروان که ازین راه دور باخبرند

11. به روشنایی شمع مزار سوگندست

12. که مردگان به ازین زندگان بی اثرند

13. حضور سوختگان مغتنم شمر صائب

14. که روشنان جهان چون ستاره سحرند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هر چه نه پیوند یار بود بریدیم
* وان چه نه پیمان دوست بود شکستیم
شعر کامل
سعدی
* بهار خرمی در پوست دارد نخل بی برگش
* به ظاهر گر چه افسرده است در فصل خزان سودا
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز مستی های شوق آن بلبل شوریده احوالم
* که نشناسد اگر صد بار بیند آشیانش را
شعر کامل
نظیری نیشابوری