لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3979

1. چو غنچه هر که درین گلستان گشاده شود

2. مرا به خنده شادی دهان گشاده شود

3. ز تنگ گیری گردون مدار دل را تنگ

4. که دل گشاده چو گردد جهان گشاده شود

5. به روی دولت بیدار در مبند از خواب

6. که وقت صبح در آسمان گشاده شود

7. گرفتم این که کند رخنه در فلک آهم

8. ز رخنه های قفس دل چسان گشاده شود

9. نچیده گل ز طرب خرج روزگار شدم

10. چو غنچه ای که به فصل خزان گشاده شود

11. چو ماه عید به انگشت می نمایندش

12. اگر به خنده لبی در جهان گشاده شود

13. به دوستان چه شکایت کنم ز تنگدلی

14. ازین چه به که دل دشمنان گشاده شود

15. کجاست فرصت وکو جرأت سخن صائب

16. گرفتم این که گره از زبان گشاده شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد
* گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان
شعر کامل
حافظ
* زدوده تیغها اندر کف ایشان چو نیلوفر
* شده نیلوفر از خون بداندیشان چو آذ‌ریون
شعر کامل
امیر معزی
* بر سر هر شاخ گل مرغی خوش الحان و مرا
* مهر خاموشیست چون برگ شقایق بر زبان
شعر کامل
وحشی بافقی