صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4122

1. طی شد زمان پیری ودل داغدار ماند

2. صیقل شکست وآینه ام در غبار ماند

3. چون ریشه درخت که ماند به جای خویش

4. شد زندگی وطول امل برقرار ماند

5. ناخن نزد کسی به دل سر به مهر ما

6. این غنچه ناشکفته بر این شاخسار ماند

7. زین پنج روزه عمر که چون برق وباد رفت

8. غمهای بی شمار به این دلفگار ماند

9. زان سرو خوش خرام که عمرش درازباد

10. از خویش رفتنی به من خاکسار ماند

11. خواهد گرفت دامن گل را به خون ما

12. این آشیانه ای که ز ما یادگارماند

13. از خود برآی زود که گردد گزنده تر

14. چندان که زهر در بن دندان مار ماند

15. غمهای من ز عشق سراسر نشاط شد

16. غیر از غمی که بر دلم از غمگسار شد

17. نتوان زمن به عشرت روی زمین گرفت

18. گردی که بر جبین من از کوی یار گرفت

19. دست من ز رعونت آزادگی چو سرو

20. با صد هزار عقده مشکل زکار ماند

21. صائب زاهل درد هم آواز من بس است

22. کوه غمی که بر دلم از روزگار ماند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اول ز تحت و فوق وجودم خبر نبود
* در مکتب غم تو چنین نکته دان شدم
شعر کامل
حافظ
* با صد هزار جلوه برون آمدی که من
* با صد هزار دیده تماشا کنم تو را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* هر گل که سر از پیرهن غنچه برآرد
* برغفلت ما خنده زنان است درین باغ
شعر کامل
صائب تبریزی