لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4377

1. از طوطی من روی سخن رنگ برآورد

2. این آینه را حرف من از زنگ برآورد

3. از ننگ طمع نام نبود اهل سخن را

4. این طایفه را نام من از ننگ برآورد

5. فریاد کز این نغمه شناسان مخالف

6. نتوان نفس از سینه به آهنگ برآورد

7. خورشید دو صدبوسه به سرپنجه خود زد

8. تا لعل مرا از جگر سنگ برآورد

9. امید که از چشم ودل دام بیفتد

10. هر کس که مرا از قفس تنگ برآورد

11. رو سخت چو گردید کلید در رزق است

12. آهن چه شررها ز دل سنگ برآورد

13. این آن غزل خواجه نظیری است که فرمود

14. اشکم ز تماشای چمن رنگ برآورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن کوزه بر کفم نه کآب حیات دارد
* هم طعم نار دارد هم رنگ ناردانه
شعر کامل
سعدی
* شب فراق که داند که تا سحر چند است
* مگر کسی که به زندان عشق دربند است
شعر کامل
سعدی
* دست فلک ز کارم وقتی گره گشاید
* کز یکدیگر گشایی زلف گره گشا را
شعر کامل
فروغی بسطامی