لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4417

1. چون شبنم می بر رخ جانان بنشیند

2. در آب وعرق چشمه حیوان بنشیند

3. شرمنده خونگرمی اشکم که همه عمر

4. نگذاشت مراگردبه مژگان بنشیند

5. دل صاف کن آن گاه ز ماحرف طلب کن

6. از آینه طوطی به دبستان بنشیند

7. مژگان شمرم بوسه زنم بر کف پایش

8. در چشمم اگر خار مغیلان بنشیند

9. آن کس که چو یوسف بودش چشم عزیزی

10. شرط است که یک چند به زندان بنشیند

11. از طعنه خامان نشود کند طبیعت

12. کی آتش سوزنده به دامان بنشیند

13. گر خضر ببیند لب جان پرور او را

14. در ماتم سر چشمه حیوان بنشیند

15. هر کس که چو صائب به تکلف نکند زیست

16. پیوسته چو گل خرم وخندان بنشیند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز ناله ای که کند خامه می توان دانست
* که کوه درد به دل صاحب سخن دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* غصه ام خیزد، کای دل، سخن صبر کنی
* وه چرا گویی از آن چیز که نتوانی کرد؟
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* با صبح بگویید که بیوقت مزن دم
* امشب شب وصل است نگه دار نفس را
شعر کامل
کمال خجندی