صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4729

1. ای زلف سرکش تو ز بالا کشید ه تر

2. مژگان و چشم شوخ تو از هم رمیده تر

3. از من مپوش چهره که فردوس تازه روی

4. شبنم نداشته است ز من پاک دیده تر

5. حیرانی جمال تو شد انجمن فروز

6. سیماب را ز آینه کرد آرمیده تر

7. عاشق چگونه در نظر آرد ترا، که هست

8. سر تا به پای حسن تو از هم رمیده تر

9. هر چند آفتاب به هر کوچه ای دوید

10. رسوایی من است به عالم دویده تر

11. عاشق کسی بود که چو بی اختیار شد

12. دارد عنان شرم و ادب را کشیده تر

13. زنهار پا ز عالم حیرت برون منه

14. کانجاست آسمان ز زمین آرمیده تر

15. زندان به روزگار شود دلنشین و ما

16. هر روز می شویم ز دنیا گزیده تر

17. شاخ از ثمر خم و بی حاصلی فزود

18. هر چند بیشتر قد ما شد خمیده تر

19. در کام مار دم زده، انگشت مارگیر

20. هرگز نبوده است ز من دل گزیده تر

21. صائب مقام دام بود خاکهای نرم

22. پرهیز کن ز هر که بود آرمیده تر


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* روز سیه مرگ شود شمع مزارت
* هر خار که از پای فقیری بدر آری
شعر کامل
صائب تبریزی
* به چندین دست نتوانست مژگانش نگه دارد
* ز افتادن به هر جانب نگاه نیم مستش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* آدمیت حسن گندم گون پسندیدن بود
* هر که باشد این مذاقش در حساب آدمی است
شعر کامل
صائب تبریزی