صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 4779

1. صحبت عشق و خرد ساز نگردد هرگز

2. بلبل و جغد هم آواز نگردد هرگز

3. من میخواره و همراهی زاهد، هیهات

4. صحبت سنگ و سبو، ساز نگردد هرگز

5. با سیه دل چه کند صحبت روشن گهران ؟

6. زنگ از آیینه سخنساز نگردد هرگز

7. از خود آرا طمع سیرت شایسته خطاست

8. که برون ساز، درون ساز نگردد هرگز

9. تا کسی گل نزند روزن بینایی را

10. بر رخش رخنه دل باز نگردد هرگز

11. عجز را مهر به لب زن چو بلا نازل شد

12. به کمان تیر قضا باز نگردد هرگز

13. کبک اگر خنده بیجا نکند من ضامن

14. که گرفتار به شهباز نگردد هرگز

15. تا تو صائب ز خس و خار نیفشانی دست

16. شعله آه سرافراز نگردد هرگز


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نیست یک جو خلد را در دیده من اعتبار
* حسن گندم گون برد از راه چون آدم مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* تا همی سرخ بود همچو گل سرخ عقیق
* تا همی زرد بودهمچو گل زرد زریر
شعر کامل
فرخی سیستانی
* سرو آزاد شد آن دم که ثمر هیچ نداد
* بی ثمر شو که ثمرهاست در این بی ثمری
شعر کامل
فروغی بسطامی