لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5037

1. گاهی رهین ظلمت و گه محو نور باش

2. گاهی چراغ ماتم و گه شمع سور باش

3. شیر و شکر به طفل مزاجان سبیل کن

4. قانع ز خوان رزق به هر تلخ و شور باش

5. کشتی چو باخت لنگر خود،زود بشکند

6. زنهار در کشاکش دوران صبور باش

7. بستان ز خلق خام و بده پخته در عوض

8. سر گرم خوش معاملگی چون تنور باش

9. چشم کلیم چون ید بیضا سفید شد

10. رخ بر فروز وحوصله پرداز طور باش

11. باری چو ره به محفل قربت نمی دهند

12. از دور دیده بان نگه های دور باش

13. دور شعور چون به نهایت رسیده است

14. صائب تو نیز چون دگران بی شعور باش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خال مشکین که بدان عارض گندمگون است
* سر آن دانه که شد رهزن آدم با اوست
شعر کامل
حافظ
* گریه شمع از برای ماتم پروانه نیست
* صبح نزدیک است، در فکر شب تار خودست
شعر کامل
صائب تبریزی
* یعقوب وار وااسفاها همی‌زنم
* دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست
شعر کامل
مولوی