صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 535

1. می کند گرم طلب شعله آواز مرا

2. می شود زمزمه بال و پر پرواز مرا

3. سرمه خامشی من بود از تنهایی

4. می شود ناله دو بالا ز هم آواز مرا

5. آنقدر تنگدل از نقش پر و بال خودم

6. که مه عید بود چنگل شهباز مرا

7. می کند مست مرا ناله مرغان چمن

8. بود از نغمه رنگین می شیراز مرا

9. منم آن دایره بی سر و پا چون گردون

10. که خبر نیست ز انجام و ز آغاز مرا

11. نتراود ز لبم چون لب پیمانه سخن

12. نشود بی خبری پرده در راز مرا

13. بار منت به دل روشن شمع است گران

14. بیشتر دست حمایت گزد از گاز مرا

15. زده ام مهر خموشی به لب خود صائب

16. نیست پروا ز سخن چینی غماز مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صد هزاران حیف از آن سرو سهی قامت که بود
* قامتش سرو سهی بالای بستان جهان
شعر کامل
هاتف اصفهانی
* از آن ساغر که نرگس داده پیوست
* شقایق خورده و افتاده سرمست
شعر کامل
وحشی بافقی
* ز ترک تنگ چشمی مردمی صائب طمع دارم
* که تلخ افتاده چون بادام کوهی دیده تنگش
شعر کامل
صائب تبریزی