صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 559

1. تا به کی در ته زنگار بود خنجر ما؟

2. چند باشد چو زره زیر قبا جوهر ما؟

3. لاله با دامن صحرای قیامت چه کند؟

4. فارغ از داغ بود سینه غم پرور ما

5. نیست امروز به جمعیت ما سوخته ای

6. بال پروانه بود یک ورق از دفتر ما

7. گریه بر حال کسان بیشتر از خود داریم

8. بر مراد دگران سیر کند اختر ما

9. می زند شورش ما هر دو جهان را بر هم

10. نشود کوه غم یار اگر لنگر ما

11. جگر سوخته ماست نهانخانه عشق

12. آتش طور بود در ته خاکستر ما

13. دشمن از صحبت ما کامروا می خیزد

14. نیست چون شمع درین انجمن از ما سر ما

15. آرزو در دل غم دیده ما آه شود

16. رگ خامی برد از عود برون مجمر ما

17. از پریخانه چین باج ستاند فانوس

18. ریخت تا در قدم شمع تو بال و پر ما

19. گریه شادی ما تلخ نگردد صائب

20. آسمان شیشه خود گر شکند بر سر ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چند چون طفل ز انگشت کسی شیر کشد؟
* ز استخوان چند کسی ناز طباشیر کشد؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* سیب را بو کرد موسی جان بداد
* بازجو آن بو ز سیبستان کیست
شعر کامل
مولوی
* معلم، غالبا، امروز درس عشق می‌گوید
* که در فریاد می‌بینیم طفلان را به مکتب‌ها
شعر کامل
هلالی جغتایی