صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 5659

1. تا لبش کرد چو طوطی به سخن تلقینم

2. شد قفس چوب نبات از سخن شیرینم

3. موج دریای حوادث رگ خواب است مرا

4. بس که کوه غم او کرد گران تمکینم

5. طاقت جلوه او نیست مرا، می ترسم

6. که به فردوس برد دیده کوته بینم

7. حیف و صد حیف که در سینه بی حاصل من

8. نیست آهی که بساط دو جهان برچینم

9. تخته مشق تماشای جهان گردیدم

10. من که می خواستم از خویش جدا بنشینم

11. بحر از پنجه مرجان نپذیرد آرام

12. چند برسینه نهی دست پی تسکینم؟

13. منم آن آهوی مشکین که سویدای زمین

14. نافه مشک شده است از نفس مشکینم

15. چه امیدست شود شمع مزارم صائب؟

16. آن که یک بار نیامد به سر بالینم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به بیداری نمی آید زشوخی بر زمین پایش
* مگر مشاطه در خواب آن پریرورا حنا بندد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ریزش این تنگ چشمان تشنگی می آورد
* وای بر کشتی که خواهد آب ازین غربال ها
شعر کامل
صائب تبریزی
* غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
* که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست
شعر کامل
حافظ