صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6022

1. سر به زانوماندگان را طاق می گردد سخن

2. چون مه نو شهره آفاق می گردد سخن

3. می کند جمعیت دل گفتگو را منتظم

4. از پریشان خاطری اوراق می گردد سخن

5. گر بیفشارند پای خامه را ارباب فکر

6. زود با عرش برین هم ساق می گردد سخن

7. بکر معنی را بود در سادگی حسن دگر

8. بی صفا از زیور اغراق می گردد سخن

9. می کند گه در مزاج سردمهران کار زهر

10. گاه زهر غصه را تریاق می گردد سخن

11. می کند این آب روشن را روان استادگی

12. از تأمل شهره آفاق می گردد سخن

13. رشته را اندازد از چشم گهر صائب گره

14. ناگوار طبع از اغلاق می گردد سخن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از صحبت نیکان نشود طینت بدنیک
* بادام همان تلخ برون از شکر آید
شعر کامل
صائب تبریزی
* چو گل به دامن از این باغ می‌بری حافظ
* چه غم ز ناله و فریاد باغبان داری
شعر کامل
حافظ
* عقل را دیوانه می دانیم ما
* عشق را فرزانه می دانیم ما
شعر کامل
صائب تبریزی