صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6057

1. آب را بر باد ده، در چشم آتش خاک زن

2. فرد شو چون مهر تابان خیمه بر افلاک زن

3. تا به کی از هستی موهوم باشی در حجاب؟

4. ماه تابانی، گریبان کتان را چاک زن

5. تنگدستان را به دولت می رساند فال نیک

6. در گریبان سر چو دزدی، فال آن فتراک زن

7. اول از بدگویی مردم دهن را پاک کن

8. بعد ازان بر گوشه دستار خود مسواک زن

9. نشأه رندی و می با یکدگر زیبنده است

10. باده بی باک را با مردم بی باک زن

11. وحشی عشرت به آسانی نمی آید به دام

12. پنجه امیدواری در کمند تاک زن

13. دست و لب در چشمه آتش بشو چون آفتاب

14. بعد ازان خود را به قلب آب آتشناک زن

15. عدل را در وقت ظلم ای محتسب منظور دار

16. حد ما چون می زنی باری به چوب تاک زن!

17. چند صائب مرکز نه حلقه ماتم شوی؟

18. خیمه بیرون از مصیبت خانه افلاک زن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خواهی که دلت نشکند از سنگ مکافات
* مشکن دل کس را که در این خانه کسی هست
شعر کامل
فروغی بسطامی
* خاکساری که به خواری به جهان ننگرد او
* بر سرش خاک که از خاک بسی خوارتر است
شعر کامل
عطار
* به ماه مصر ز یک پیرهن مضایقه کرد
* چه چشمداشت دگر از وطن بود ما را
شعر کامل
صائب تبریزی