صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6152

1. چون خط از لعل لب آن ماه می آید برون

2. از جگرگاه بدخشان آه می آید برون

3. تا قیامت دل نخواهد ماند در زندان جسم

4. عاقبت از زیر ابر این ماه می آید برون

5. چون نظر بر حاصل عمر عزیزان می کنم

6. از دل بی حاصلم صد آه می آید برون

7. تشنه، برگردید سیراب از لب بحر سراب

8. دلو ما خالی همان از چاه می آید برون

9. می برد از هوش پیش از آمدن بویش مرا

10. دورباش شاه پیش از شاه می آید برون

11. سایه بیدست در گرمای محشر، هر که را

12. آه سردی از دل آگاه می آید برون

13. می جهند از آه مظلومان سلامت ظالمان

14. برق اگر سالم ز خرمنگاه می آید برون

15. نقطه ای کز خامه صائب تراوش می کند

16. ماه کنعانی بود کز چاه می آید برون


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند
* موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد
شعر کامل
حافظ
* چون نار کند شق دل مینای فلک را
* این باده پر زور که در ساغر عشق است
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز ناله ای که کند خامه می توان دانست
* که کوه درد به دل صاحب سخن دارد
شعر کامل
صائب تبریزی