صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 623

1. نمی توان ز سخن ساختن خموش مرا

2. که چون صدف ز دهان است رزق گوش مرا

3. اگر چه صحبت من غم زداست همچو شراب

4. به روی تلخ، حریفان کنند نوش مرا

5. ز آفتاب بود روشناییم چون لعل

6. نمی توان به نفس ساختن خموش مرا

7. مرا ز کوی خرابات پای رفتن نیست

8. مگر به خانه برد محتسب به دوش مرا

9. نکرده بود تماشا هنوز قامت راست

10. که شد خرام تو سیلاب عقل و هوش مرا

11. چنان ز سردی عالم فسرده دل شده ام

12. که روی گرم نمی آورد به جوش مرا

13. چنان ز تنگی این بوستان در آزارم

14. که صبح عید بود روی گلفروش مرا

15. خوشم به صحبت بلبل که می برد صائب

16. به سیر عالم دیگر ز هر خروش مرا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* طمع به خاک فرو می برد حریصان را
* ز حرص بر سر قارون رسید آنچه رسید
شعر کامل
رهی معیری
* پنجهٔ تاک ز سرمای سحر می‌لرزد
* لاله از بهر همین کرده فروزان منقل
شعر کامل
وحشی بافقی
* تابه فروردین جهان چون حله رنگین شود
* بوستان پر لاله و پر سوسن و نسرین شود
شعر کامل
فرخی سیستانی