صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6446

1. من که در فردوس افتادم به نقد از یاد او

2. بی نیازم از تمنای بهشت آباد او

3. از سر کون و مکان آزاد برخیزد چو سرو

4. بر سر هر کس که افتد سایه شمشاد او

5. رتبه بیداد او بالاترست از التفات

6. وای بر آن کس که دارد شکوه از بیداد او

7. آدم مسکین به یک خامی که در فردوس کرد

8. چاک شد چون دانه گندم دل اولاد او

9. می تواند داد صائب آسمان را خاکمال

10. هر که را بر کوه باشد پشت از امداد او


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* جفا می‌کن جفایت جمله لطف است
* خطا می‌کن خطای تو صواب است
شعر کامل
مولوی
* صد هزاران دل گم گشته توان پیدا کرد
* گر شبی شانه کند موی عبیر افشان را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت
* گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید
شعر کامل
حافظ