لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 6446

1. من که در فردوس افتادم به نقد از یاد او

2. بی نیازم از تمنای بهشت آباد او

3. از سر کون و مکان آزاد برخیزد چو سرو

4. بر سر هر کس که افتد سایه شمشاد او

5. رتبه بیداد او بالاترست از التفات

6. وای بر آن کس که دارد شکوه از بیداد او

7. آدم مسکین به یک خامی که در فردوس کرد

8. چاک شد چون دانه گندم دل اولاد او

9. می تواند داد صائب آسمان را خاکمال

10. هر که را بر کوه باشد پشت از امداد او


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو درخت قامتش دید صبا به هم برآمد
* ز چمن نرست سروی که ز بیخ برنکندش
شعر کامل
سعدی
* دامن شادی چو غم آسان نمی آید به دست
* پسته را دل می شود خون تا لبی خندان کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* و گر شمشیر برگیری سپر پیشت بیندازم
* که بی شمشیر خود کشتی به ساعدهای سیمینم
شعر کامل
سعدی