لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 737

1. مشمر ز عمر خود نفس ناشمرده را

2. دفتر مساز این ورق باده برده را

3. با زاهد فسرده مکن گفتگوی عشق

4. تلقین نکرده است کسی خون مرده را

5. تخمی که سوخت، سبز نگردد ز نوبهار

6. افسرده تر کند می گلگون فسرده را

7. بپذیر عذر باده کشان را، که همچو موج

8. در دست خویش نیست عنان، آب برده را

9. اندیشه کن ز باطن پیران که چون چنار

10. هست آتشی نهفته به دل سالخورده را

11. صائب نظر به سیب زنخدان یار نیست

12. دندان به پاره های دل خود فشرده را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* جهان بر آب نهادست و زندگی بر باد
* غلام همت آنم که دل بر او ننهاد
شعر کامل
سعدی
* شکایتی که ز زلف دراز اوست مرا
* به گفتن و به شنیدن نمی شود آخر
شعر کامل
صائب تبریزی
* باغبانا ز خزان بی‌خبرت می‌بینم
* آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد
شعر کامل
حافظ