لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 6511 : کی دوبین می شود از سایه تماشایی سرو؟
غزل شمارهٔ 6512 : از سر کوی قناعت به در شاه مرو
غزل شمارهٔ 6513 : ای دل غافل از اسباب جهان دست بشو
غزل شمارهٔ 6514 : بیا که سوخت مرا هجر بی مروت تو
غزل شمارهٔ 6515 : عنان به طول امل داده ای دریغ از تو
غزل شمارهٔ 6516 : ز کعبه سنگ به دل می زند خلیل از تو
غزل شمارهٔ 6517 : رسید خانه زین عاقبت به کام از تو
غزل شمارهٔ 6518 : زمین نشسته به خاک سیاه از غم تو
غزل شمارهٔ 6519 : ز گل فزود مرا خارخار خنده تو
غزل شمارهٔ 6520 : چه دل گشایدم از باغ و بوستان بی تو؟
غزل شمارهٔ 6521 : شکفتگی نشود سبز در چمن بی تو
غزل شمارهٔ 6522 : زبان چو پسته شود سبز در دهن بی تو
غزل شمارهٔ 6523 : ز من شکیب به قدر دل فگار بجو
غزل شمارهٔ 6524 : چو از تو دیده و دل کامیاب شد هر دو
غزل شمارهٔ 6525 : مشو چو موج شلاین به هر کنار و برو
غزل شمارهٔ 6526 : ز شرم قد بلند تو آب گردد سر
غزل شمارهٔ 6527 : ز جلوه های صنوبرقدان ز راه مرو
غزل شمارهٔ 6528 : روزی که پسته دید لب همچو قند او
غزل شمارهٔ 6529 : شد خط مشکبار عیان از عذار او
غزل شمارهٔ 6530 : خطت که رفت در بغل هاله ماه ازو
غزل شمارهٔ 6531 : میخانه ای که شوق تو باشد مدام او
غزل شمارهٔ 6532 : از گرد خط گرفته مباد آفتاب تو
غزل شمارهٔ 6533 : چون سر زند ز مشرق زین آفتاب تو
غزل شمارهٔ 6534 : از بس ز خون ما شده گلگون عقیق تو
غزل شمارهٔ 6535 : خون لاله لاله می چکد از رنگ آل تو
غزل شمارهٔ 6536 : نتوان در آب و آینه دیدن مثال تو
غزل شمارهٔ 6537 : از بس که سرکش است قد چون نهال تو
غزل شمارهٔ 6538 : ای فتنه سایه پرور سرو روان تو
غزل شمارهٔ 6539 : تا کرد تیغ غمزه حمایل نگاه تو
غزل شمارهٔ 6540 : ای شاخ گل شکسته طرف کلاه تو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تو مرد صحبت دل نیستی، چه می دانی
* که سر به جیب کشیدن چه عالمی دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* از گشایش نبود بهره تهی مغزان را
* پسته پوچ محال است که خندان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* در گلستانی که شمشاد تو آید در خرام
* سبزه خوابیده گردد قامت رعنای سرو
شعر کامل
صائب تبریزی