لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1591 : خاک در کاسه آن سر که در او سودا نیست
غزل شمارهٔ 1592 : حال گویاست اگر تیغ زبان گویا نیست
غزل شمارهٔ 1593 : آه کز اهل محبت اثری پیدا نیست
غزل شمارهٔ 1594 : خار در دیده آن کس که طلبکارش نیست
غزل شمارهٔ 1595 : آه من مد رسایی است که پایانش نیست
غزل شمارهٔ 1596 : کعبه و بتکده سنگ ره اهل دل نیست
غزل شمارهٔ 1597 : شادی هر که زیادست ز غم، کامل نیست
غزل شمارهٔ 1598 : در قناعت لب خشک و مژه پر نم نیست
غزل شمارهٔ 1599 : من که در سر هوس طره دستارم نیست
غزل شمارهٔ 1600 : خون من نیست به تشریف شهادت قابل
غزل شمارهٔ 1601 : آیتی چون خط مشکین تو در قرآن نیست
غزل شمارهٔ 1602 : در سیه خانه افلاک، دل روشن نیست
غزل شمارهٔ 1603 : گر چه نم در جگر و در دل تنگم خون نیست
غزل شمارهٔ 1604 : یک نکوروی ندیدم که گرفتار تو نیست
غزل شمارهٔ 1605 : تلخی می به گوارایی دشنام تو نیست
غزل شمارهٔ 1606 : خسته چشم تو صاحب نظری نیست که نیست
غزل شمارهٔ 1607 : حلقه ذکر تو، میم دهنی نیست که نیست
غزل شمارهٔ 1608 : مهلت دور سبکسیر جهان اینهمه نیست
غزل شمارهٔ 1609 : برگ عیش چمن ای غنچه دهان اینهمه نیست
غزل شمارهٔ 1610 : با شکرخنده خوبان، نمک یاری نیست
غزل شمارهٔ 1611 : در بیابان جنون سلسله پردازی نیست
غزل شمارهٔ 1612 : چشم مخمور ترا حاجت می نوشی نیست
غزل شمارهٔ 1613 : در غریبی دلم از یاد وطن خالی نیست
غزل شمارهٔ 1614 : در پریشان نظری غیر پریشانی نیست
غزل شمارهٔ 1615 : هیچ کس غیر تو در پرده بینایی نیست
غزل شمارهٔ 1616 : بی لب ساغر می دیده خونپالا داشت
غزل شمارهٔ 1617 : از زر و سیم جهان پاس نظر باید داشت
غزل شمارهٔ 1618 : جوش می خشتی اگر از خم صهبا برداشت
غزل شمارهٔ 1619 : از دلم عشق به جامی غمی دنیا برداشت
غزل شمارهٔ 1620 : تا من دلشده را دست ز گردن برداشت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دم آخر که مررا عمر به سر می‌آید
* گر تو آیی به سرم عمر دگر می‌آید
شعر کامل
هلالی جغتایی
* سلطان که خشم گیرد بر بندگان حضرت
* حکمش رسد ولیکن حدی بود جفا را
شعر کامل
سعدی
* مرا پیری اگر چون مرده در کافور خواباند
* زکار عشق کی دست و دل من سرد می سازد؟
شعر کامل
صائب تبریزی