صائب تبریزی_دیوانمتفرقه (فهرست)

شمارهٔ 268

1. ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گردد

2. خجل خورشید از خود چون چراغ روز می گردد

3. گسستن رشته مهر و محبت را بود مشکل

4. رهایی نیست مرغی را که دست آموز می گردد

5. کند افتادگی چون خاک ره هر کس شعار خود

6. اگر با آسمان گردد طرف، فیروز می گردد

7. بشو از عیش شیرین دست تا گردد دلت روشن

8. که موم از شهد چون شد دور، بزم افروز می گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بمیرید بمیرید و زین مرگ مترسید
* کز این خاک برآیید سماوات بگیرید
شعر کامل
مولوی
* به من هر چون خضر دادند عمر جاودان، اما
* گره شد رشته عمرم ز بس برخویش پیچیدم
شعر کامل
صائب تبریزی
* الا تا در مه بهمن بود در خانه‌ها آبی
* الا تا در مه نیسان بود در دشتها سوسن
شعر کامل
امیر معزی