صائب تبریزی_دیوانمتفرقه (فهرست)

شمارهٔ 268

1. ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گردد

2. خجل خورشید از خود چون چراغ روز می گردد

3. گسستن رشته مهر و محبت را بود مشکل

4. رهایی نیست مرغی را که دست آموز می گردد

5. کند افتادگی چون خاک ره هر کس شعار خود

6. اگر با آسمان گردد طرف، فیروز می گردد

7. بشو از عیش شیرین دست تا گردد دلت روشن

8. که موم از شهد چون شد دور، بزم افروز می گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
* باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
شعر کامل
سعدی
* مگر از کوچهٔ انصاف درآید یوسف
* ور نه سرمایهٔ سودا زدگان این همه نیست
شعر کامل
فروغی بسطامی
* ز رشک زلف سیاه توخورد چندان خون
* که نافه هم به جوانی سفید شد مویش
شعر کامل
صائب تبریزی