سلمان ساوجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 321

1. بیخ عشق تو نشاندند بتا! در دل من

2. غم مهر تو فشاندند، در آب و گل من

3. تیر مژگان تو از جوشن جان می‌گذرد

4. بر دل من مزن ای جان که تویی در دل من

5. روز دیوان قیامت که منازل بخشند

6. عرصات سر کوی تو بود منزل من

7. هر کسی می‌کند از یار مرادی حاصل

8. حاصل من غم یارست و خوشا حاصل من!

9. نه رفیقی است که باری ز دلم برگیرد

10. نه شفیقی است که آسان کند این مشکل من

11. دوش در بحر غمت غوطه زنان می‌گفتم:

12. چیست تدبیر من و واقعه هایل من؟

13. می‌شنیدم ز لب بحر که سلمان مطلب

14. راه بیرون شد ازین ورطه بی‌ساحل من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هیچ دانی که چرا پسته چنان می‌خندد
* زانکه گفتم که بدان پسته دهن می‌مانی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* حافظا ترک جهان گفتن طریق خوشدلیست
* تا نپنداری که احوال جهان داران خوش است
شعر کامل
حافظ
* دل به زنار سر زلف بتان خواهم بست
* خویشتن را به ره کفر سمر خواهم کرد
شعر کامل
فروغی بسطامی