سلمان ساوجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 372

1. همرنگ رویش در چمن، گل یاسمن گردید می

2. دایم به بویش چون صبا، گرد چمن گردید می

3. این گل به دامن چیدنم، باشد ز شوق عارضت

4. کو خاری از باغ تو تا دامن ز گل در چیدمی

5. در حلقه سودای او، مردی به گردی می‌رود

6. من نیز سودا می‌کنم، باری بدان ار رندمی

7. هر کس شناعت می‌کند، بر من که نشنیدی سخن

8. گر من سخن بشنید می، چندین سخن نشنیدمی

9. چون او نمی‌آید شبی، بر سر به پرسیدن مرا

10. ای کاشکی خواب آمدی، تا من به خوابش دیدمی

11. لب بر لب من می‌نهد، چون نی دم من می‌دهد

12. گردم ندادی هر دمم، چندین چرا نالید می

13. بوسیدن جام لبش، گر نیست روزی کاشکی

14. چون جرعه افتادی که من خاک درش بوسیدمی

15. سودای پنهانم قلم، کرد آشکارات چون کنم؟

16. ای کاش مقدورم شدی، کاتش به نی پوشیدمی

17. سلمان خیال روی او چون نامه‌ای دان در درون

18. گر نیستی در خویشتن چندین چرا پیچیدمی؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* کجا روم که بمیرم بر آستان امید
* اگر به دامن وصلت نمی‌رسد دستم
شعر کامل
سعدی
* بس که دردسر ز فریاد و فغان خود کشم
* از دهان چون ناله می خواهم زبان خود کشم
شعر کامل
جامی
* آن کوزه بر کفم نه کآب حیات دارد
* هم طعم نار دارد هم رنگ ناردانه
شعر کامل
سعدی